شعر میوه هنر را به صورت متن بنویسید جواب = معرکه

آن داستان را شنیده اید که در باغ یک روز از ستم تبر سپیدار سخت ناله می کرد که از دست اره نجار و تیشه هیزم شکن برای من نه ریشه ای مانده و نه شاخه ای. تبر آهسته به او گفت: گناه تو این است که الان فصل میوه دادن است ولی تو میوه و ثمری نداده ای. تا شب صدای تبر همچنان ادامه داشت و قطع نشد و صبح در آن باغ توده ای از هیزم جمع شده بود. وقتی کشاورز تنور خودش را با آن هیزم روشن کرد سپیدار گریه کرد و دوباره گفت: افسوس که به هیزم تبدیل شده ام و دنیای ستمگر بدن مرا این چنین در اتش بدبختی سوزاند. شعله به او خندید و گفت از چه کسی شکایت می کنی؟ بی ارزشی تو تورا اینگونه پست و حقیر کرده است. آن درختی که رشد می کند ولی میوه نمی دهد سرانجامش شایسته تر از این نیست که سوزانده می شود. حاصل عمر انسان چیزی جز دانش و حکمت نیست ای انسان اگر دانش و هنری اندخته ای حالا وقت ارائه آن است. سخن بیهوده ای که به آن عمل نمی شود چه فایده ای دارد عمل و کار خود را درست کن و درست انجام بده که در گفتار بی عمل سودی نیست. اگر شب و روز و ماه و سال تو به تنبلی و تن پروری بگذرد و کار مفیدی برای آخرت انجام ندهی، روز قیامت که روز حساب اعمال و پاداش دادن است کار تو دشوار می شود. اولین نفرم معرکه یادت نره 🧡👍

معرکه بده

روزی سپیداری در باغ از ظلم و ستم تبر گربه می کرد.تبر گفت جرم تو همین قدر کافیست که در فصل میوه دادن درختان هیچ میوه ای ندادی.اگر در دنیا بیکار باشی و شب و روز و ماه و سالت را به راحتی بگذرانی.در ان دنیا کار و تو دشوار و سخت تر می شود .الان وقت نشان دادن هنر خودت است و ان را نشان بده. معرکه بده خیلی کوتاهه

بیت اول: آیا آن قصه را شنیده‌اید که روزی در باغی، درخت سپیدار به خاطر ظلم و ستم تبر، ناله و زاری می‌کرد؟ بیت دوم: از تیشه هیزم شکن و اره نجار دیگر برایم ریشه و شاخه‌ای باقی نمانده است. بیت سوم: تبر آهسته به سپیدار گفت که گناه تو این است که اکنون زمان میوه دادن است اما تو میوه حاصل نداری بیت چهارم: تا شب صدای تبر شنیده می‌شد و وقت سحر، هیزم‌های بسیار در باغ جمع شده بود. بیت پنجم: وقتی کشاورز تنور خود را با این هیزم‌ها روشن کرد، سپیدار گریه کرد و بار دیگر گفت بیت ششم: افسوس که هیزم شدم و جهان آتش افروز بدن منو با آتش بدبختی سوزان. بیت هفتم: شعله به سپیدار خندید و گفت از دست چه کسی می‌نالی و شکایت می‌کنی بی‌فایدگی و بی‌ارزشی تو تو را پست و حقیر کرد بیت هشتم: شاخه‌ای که رشد کند و میوه ندهد عاقبت شایسته سوختن و نابودی است. بیت نهم: ثمره و حاصل کار انسان به جز دانش و علم نیست پس ای کسی که هنر و دانش اندوخته‌ای اکنون زمان ارائه این هنر و دانش است. بیت دهم: سخن بیهوده چه فایده‌ای دارد رفتار و عملت را درست کن که سخن بدون عمل سودی ندارد. بیت یازدهم: اگر شب و روز و ماه و سال تو آسان و بدون کار مفید بگذرد هنگام پاداش گرفتن و دیدن نتیجه اعمال کار تو دشوار می‌شود. باید کتاب باز کنی و از روی بیت های کتاب نگاه کنی.

معرکه ندی گزارش میشی